Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

барсу́к, , м.

Драпежны пушны звер сямейства куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю.

|| прым. барсучыны, і барсуковы, .

  • Барсуковая нара.
  • Барсучыны тлушч.

барсучаня́, і барсучанё, , н.

Дзіцяня барсука.

барсучы́ха, , ж.

Самка барсука.

барто́ўка, , ж.

Грубая льняная тканіна, якая ідзе на падшыўку бартоў верхняга адзення.

ба́ртэр, , м. (спец.).

Тавараабменная здзелка, натуральны абмен.

  • Атрымліваць тавар па бартэру.

|| прым. бартэрны, .

  • Бартэрныя аперацыі.

барха́ны, , м.

Пясчаныя ўзгоркі ў пустынях, нанесеныя ветрам.

  • Пясчаныя б.

|| прым. барханны, .

  • Барханныя пяскі.

ба́рхатны:

  • бархатны сезон — асеннія месяцы (верасень, кастрычнік) на паўднёвых курортах.

барыкадава́ць, ; незак.

Загароджваць барыкадамі.

|| зак. забарыкадаваць, .

|| звар. барыкадавацца, .

|| зак. забарыкадавацца, .

ба́рыня, , ж.

Назва рускай народнай песні, а таксама танец на матыў гэтай песні.

барытана́льны, , (спец.).

Пра голас: па тэмбру і дыяпазону блізкі да барытона.

  • Б. бас.