Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бальзамі́на, , ж. і бальзамі́н, , м.

Садовая і пакаёвая расліна з яркімі ружовымі кветкамі.

  • Радуе вока б.

|| прым. бальзамінавы, .

бальзамі́раваць, ; незак.

Насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць ад гніення і захаваць на доўгі час.

|| зак. забальзаміраваць, і набальзаміраваць, .

|| наз. бальзаміраванне, .

бальнеало́гія, , ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае лячэбнае скарыстанне і ўздзеянне мінеральных вод і гразей.

|| прым. бальнеалагічны, .

бальні́ца, , ж.

Медыцынская ўстанова для стацыянарнага лячэння хворых.

|| прым. бальнічны, .

  • Бальнічнае адзенне.
  • Б. ліст (дакумент аб часовай непрацаздольнасці).

бальшаві́зм, , м.

Плынь у рабочым руху, якая ўзнікла ў Расіі ў пачатку 20 ст. і заснавана на марксісцкай тэорыі, развітай затым партыяй бальшавікоў.

|| прым. бальшавіцкі, .

бальшаві́к, , м.

Член бальшавіцкай партыі.

|| ж. бальшавічка, .

|| прым. бальшавіцкі, .

бальша́к, , м.

Вялікая дарога (у адрозненне ад прасёлачнай).

  • Праляглі бальшакі з бярозавымі прысадамі.

бальшу́н, , м. (разм.).

Старэйшы хлапчук з дзяцей у сям’і, наогул большы па ўзросту.

  • Ты ж б., а малога крыўдзіш.

|| ж. бальшуха, .

балюстра́да, , ж.

Поручні з фігурнымі слупкамі, што ўпрыгожваюць балконы, тэрасы, галерэі, лесвіцы.

  • Б. веранды.

|| прым. балюстрадны, .

балю́чы, .

  1. Пашкоджаны хваробай, раненнем.

    • Балючая нага.
  2. Які выклікае адчуванне фізічнага болю.

    • Б. ўкол.
  3. перан. Які прычыняе душэўныя хваляванні; найбольш хвалюючы.

    • Балючае пытанне.

|| наз. балючасць, .