Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

першэрон, , м.

Конь-ламавік буйной і вынослівай пароды.

|| прым. першэронскі, .

  • Першэронская парода.

перыгей, , м. (спец.).

Найбліжэйшы да Зямлі пункт месяцавай арбіты ці арбіты штучнага спадарожніка Зямлі; проціл. апагей.

|| прым. перыгейны, .

перыёдыка, , ж., зб.

Перыядычныя выданні (газеты, часопісы).

  • Навуковая п.

перыметр, , м.

У матэматыцы: сума даўжынь усіх старон плоскай геаметрычнай фігуры.

  • П. трохвугольніка.

|| прым. перыметрычны, .

перыпетыя, , ж. (кніжн.).

Вельмі складаны ход падзей (першапачаткова ў драме або рамане), а таксама рэзкія, нечаканыя перамены, павароты ў чыім-н. жыцці.

  • Перыпетыі лёсу.

перыскоп, , м.

Аптычны прыбор для назірання за чым-н. з укрыцця, падводнай лодкі, танка і пад.

|| прым. перыскопны, і перыскапічны, .

перыстальтыка, , ж. (спец.).

Хвалепадобнае сцісканне сценак полых органаў (кішак, страўніка і інш.).

|| прым. перыстальтычны, .

перысты, .

  1. Пакрыты пер’ем (спец.).

    • Перыстыя крылы.
  2. Падобны формай да пер’я.

    • Перыстыя воблакі.

перытаніт, , м. (спец.).

Запаленне брушыны.

перыферыя, , ж.

  1. Аддаленая ад цэнтра мясцовасць, а таксама мясцовыя ўстановы, арганізацыі ў адрозненне ад цэнтральных.

    • Працаваць на перыферыі.
  2. Частка чаго-н., аддаленая ад цэнтра (спец.).

    • П. сятчаткі вока.

|| прым. перыферыйны, і перыферычны, .