Verbum

махраваты, ✂.

З невялікімі махрамі.

|| наз. махраватасць, ✂.

махрасты, ✂.

Тое, што і махрысты.

|| наз. махрастасць, ✂.

махровы, ✂.

1. Пра кветку: з вялікай колькасцю пялёсткаў.

   • М. мак.

2. Пра тканіны, вырабы з тканіны з высокім ворсам.

   • М. халат.

3. перан. Ярка выражаны з боку якой-н. адмоўнай якасці.

   • М. рэакцыянер.

|| наз. махровасць, ✂.

махры, ✂, м.

1. Свабодна звісаючыя ніткі, шнуркі па краях якой-н. тканіны.

   • Хустка з махрамі.

2. Пялёсткі ў махровых кветках.

3. Тонкія адгалінаванні кораня расліны.

махрысты, ✂.

1. З махрамі.

2. Падобны на шматкі, касмылі па краях чаго-н.

|| наз. махрыстасць, ✂.

мац у знач. вык. (разм.).

Ужыв. паводле знач. дзеясл. мацаць.

• М. у кішэнь, а кашалька як не было.

маца, ✂, ж.

Тонкія сухія праснакі з пшанічнай мукі, якія выпякаюцца, паводле яўрэйскага абраду, да Вялікадня.

мацавальшчык, ✂, м.

Горнарабочы, спецыяліст па крапяжу.

• Шахцёр мацавальшчык.

мацаваць, ✂; незак.

1. Трывала прымацоўваць.

2. Рабіць моцным, узмацняць.

   • М. абарону краіны.

3. Моцна прывязваць, замацоўваць.

   • М. трос.

4. Правяраць моц яйка, куштаць (разм.).

   • М. яйка.

|| зак. памацаваць, ✂.

|| наз. мацаванне, ✂.

мацак, ✂, м. (разм.).

1. Здаровы, моцны чалавек.

2. Моцны тытунь, напітак і інш.