Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

махінацыя, , ж.

Несумленны спосаб дасягнення чаго-н.; махлярства.

махляваць, ; незак. (разм.).

Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.

|| зак. змахляваць, .

|| наз. махляванне, .

махляр, , м. (разм.).

Той, хто займаецца махлярствам, махлюе; жулік, ашуканец,

|| ж. махлярка, .

|| прым. махлярскі, .

  • Махлярскія махінацыі.

махлярства, , н. (разм.).

Падман, ашуканства з карыслівай мэтай.

махнаты, .

  1. Аброслы поўсцю, валасамі, касматы.

    • М. звер.
  2. Пра тканіны: з густым ворсам.

    • М. ручнік.
  3. перан. З густой ігліцай, з густымі галінамі.

    • Махнатыя лапы ялін.

|| наз. махнатасць, .

махнаціцца, ; незак. (разм.).

Рабіцца махнатым, калмаціцца.

  • Сукно пачало м.

махнаціць, ; незак. (разм.).

Рабіць махнатым, калмаціць.

махнуць, ; зак.

  1. гл. махаць.

  2. Кінуцца куды-н. (разм.).

    • М. цераз плот.
  3. Адправіцца, паехаць куды-н. (разм.).

    • М. на поўдзень.

  • Махнуць рукой на каго-што (разм.) — перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.

махорка, , ж.

Тытунь ніжэйшага гатунку, а таксама расліна, з лісця і сцябла якой атрымліваюць гэты тытунь.

|| прым. махорачны, .

махра, , ж. (разм.).

Тое, што і махорка.