Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

размініраваць, ; зак. і незак.

Ачысціць (ачышчаць) ад мін.

  • Р. участак.

|| наз. размініраванне, .

размінка, , ж.

  1. гл. размяцца, -ць.

  2. Фізічнае практыкаванне перад спартыўнымі выступленнямі або перад трэніроўкай.

    • Р. гімнастаў.

|| прым. разміначны, .

размінуцца, ; зак.

  1. Ідучы адзін аднаму насустрач, не сустрэцца; разысціся.

    • Р. з сябрам.
  2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да аднаго, не зачапіўшы адзін аднаго.

    • На вузкай дарозе машыны ледзь размінуліся.

|| незак. размінацца, .

размнажальны, .

Які служыць для размнажэння чаго-н. (рукапісаў, чарцяжоў) у некаторай колькасці экзэмпляраў.

  • Р. апарат.

размнажацца, ; незак.

  1. гл. размножыцца.

  2. Аднаўляць патомства (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).

    • Рыбы размнажаюцца ікрой.

размножыцца, ; зак.

  1. Павялічыцца ў колькасці, ліку.

  2. Распладзіцца, развесціся.

    • Размножыліся бабры.

|| незак. размнажацца, .

|| наз. размнажэнне, .

размножыць, ; зак.

  1. Павялічыць колькасна.

    • Р. тэзісы на ксераксе.
  2. Распладзіць, развесці.

    • Р. трусоў.

|| незак. размнажаць, .

|| наз. размнажэнне, .

размова, , ж.

  1. Гутарка, слоўны абмен з кім-н. звесткамі, думкамі.

    • Завесці размову пра догляд дзяцей.
    • Р. па тэлефоне.
  2. мн. Чуткі, абгаворы, плёткі.

    • Пра хлопца хадзіла многа размоў па вёсцы.
  3. Мова, гаворка, вымаўленне (разм.).

    • Па размове лёгка вызначыць, адкуль чалавек родам.

|| прым. размоўны, .

  • Р. стыль.

размоклы, .

Які размок, размяк ад вільгаці, разбух.

  • Р. гарох.

размокнуць1, ; зак.

Набраўшы вільгаці, разбухнуць, размякнуць.

|| незак. размакаць, .