Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

першакурснік, , м.

Студэнт, навучэнец першага курса.

|| ж. першакурсніца, .

Першамай, , м.

Першае мая — дзень працы.

|| прым. першамайскі, .

  • П. парад.

першапачатковы, .

  1. Самы першы, які папярэднічае ўсяму астатняму.

    • П. план падарожжа.
  2. Які з’яўляецца пачаткам, першай ступенню чаго-н.

    • П. перыяд хваробы.
    • Першапачатковае накапленне капіталу.

|| наз. першапачатковасць, .

першапрычына, , ж. (кніжн.).

Асноўная, зыходная прычына чаго-н.

першарадны, .

Асноўны, найважнейшы.

  • Першарадныя задачы навукі.

|| наз. першараднасць, .

першаразраднік, , м.

Спартсмен першага разраду.

|| ж. першаразрадніца, .

першаразрадны, .

Які належыць да першага разраду, лепшы, першакласны.

  • Першаразраднае атэлье.

першародны, .

  1. Які нарадзіўся першым, самы першы (уст.).

    • П. сын.
  2. перан. Які захоўвае свой натуральны стан, некрануты, першапачатковы (кніжн.).

    • Першародная прыгажосць.

першасны, (кніжн.).

Які з’яўляецца першай, зыходнай ступенню чаго-н., першапачатковы.

  • Першасная абмотка трансфарматара.
  • Першаснае значэнне слова.

|| наз. першаснасць, .

першасортны, .

Тое, што і першагатунковы.

|| наз. першасортнасць, .