Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

манілаўшчына, , ж.

Бяздзейныя, адарваныя ад рэчаіснасці летуценні, пустыя, неажыццявімыя мары (ад імя Манілава — персанажа «Мёртвых душ» Гогаля).

маніпуліраваць, ; незак.

Рабіць маніпуляцыі.

  • Умела м. рычажкамі.

маніпулятар, , м.

  1. Цыркавы артыст, які робіць розныя фокусы з дапамогай лоўкасці рук, фокуснік.

  2. Назва некаторых прыстасаванняў для выканання складаных рухаў, дзеянняў, падобных на дзеянні рук (спецыяльны тэрмін).

  3. Чалавек, які займаецца падробкай, рознымі махінацыямі (неадабр.).

|| прым. маніпулятарскі, і маніпулятарны, .

  • Маніпулятарскі прыём.
  • Маніпулятарская махінацыя.
  • Канструкцыя маніпулятарнага тыпу.

маніпуляцыя, , ж.

  1. Складаны прыём, дзеянне над чым-н. пры рабоце рукамі, ручным спосабам (кніжн.).

  2. перан. Махлярства, махінацыі, падробка.

маніст, , м.

Паслядоўнік манізму.

|| прым. маністычны, .

маніста, , ж.

  1. Нанізанае што-н. на нітку.

    • М. тытуню.
  2. Упрыгожанне з пацерак, манет, каштоўных камянёў, якое жанчыны носяць на шыі.

манітор1, , м. (спец.).

Кантрольны прыбор, устройства, якое правярае і рэгулюе.

  • Многаканальныя маніторы (у хірургіі).

|| прым. маніторны, .

манітор2, , м.

Устарэлы від браніраваных караблёў з буйнакалібернай артылерыяй для абстрэлу берагавых аб’ектаў.

  • Марскі м.

|| прым. маніторны, .

маніфест, , м.

  1. Урачысты пісьмовы зварот вярхоўнай улады да народа.

  2. Пісьмовая адозва з выкладам якіх-н. палажэнняў праграмнага характару.

    • Літаратурны м.
    • М. да народаў свету.

маніфеставаць, ; незак.

Прымаць удзел у маніфестацыі.

  • М. на вуліцах горада.