Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

баро́граф, , м.

Прыбор, які сам запісвае змены атмасфернага ціску.

баро́даўка, , ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. бародавачны, .

баро́даўчаты, .

Пакрыты бародаўкамі.

  • Б. твар.

баро́дка, , м.

  1. гл. барада.

  2. Выступ у якой-н. прыладзе (ключы, касе, хамуце і пад.).

    • Б. ключа.

баро́ка, нескл., н.

Архітэктурны і скульптурны стыль 16—18 стст., які вызначаўся дэкаратыўнай пышнасцю дэталей.

  • У стылі б.

|| прым. барочны, .

баро́метр, , м.

  1. Прыбор для вымярэння атмасфернага ціску.

    • Ртутны б.
  2. перан., чаго.

    • Паказчык якіх-н. змен, стану чаго-н.
    • Б. грамадскай думкі.
    • Літаратурны б.

|| прым. бараметрычны, .

  • Бараметрычныя паказчыкі.

баро́н, , м.

Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі, а таксама асоба, якая мае такі тытул.

|| ж. баранэса, .

|| прым. баронскі, .

  • Б. замак.

баро́нства, , н.

  1. Тытул барона.

  2. зб. Бароны.

    • З’ехалася б.

баро́цца, ; незак.

Узяўшыся адпаведным чынам, старацца пакласці на лапаткі адзін другога.

барс, , м.

Буйная драпежная жывёліна сямейства катоў з плямістай поўсцю.

  • Снежны б.

|| прым. барсавы, .