Verbum

разляйцаць, ✂; зак.

Вызваліць ад лейцаў.

• Р. каня.

разляпацца, ✂; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга ляпаць.

• Р. на ўсю ваколіцу.

разляпіць, ✂; зак.

1. Раз’яднаць тое, што зляпілася.

   • Не разляпіць лісты ў кнізе.

2. Наляпіць, прыляпіць у многіх месцах.

   • Р. афішы.

|| незак. разлепліваць, ✂ і разляпляць, ✂.

разлятайка, ✂, ж.

Крылатка або наогул якое-н. верхняе адзенне са свабоднымі, без зашпілек поламі.

разлятацца​¹, ✂; незак.

1. гл. разляцецца.

2. Развявацца ў бакі ад павеваў ветру.

   • Над калонай разляталіся сцягі.

разлятацца​², ✂; зак. (разм.).

Пачаўшы лятаць, захапіцца лятаннем, палётамі; разлётацца.

• Самалёты разляталіся.
• Дзеці разляталіся.

разляцецца, ✂; зак.

1. Паляцець у розныя бакі.

   • Птушкі разляцеліся.
   • Дзеці выраслі і разляцеліся з роднага дому (перан.).

2. перан. Разбіцца, распасціся на часткі, кавалкі ад удару, узрыву.

   • Талерка разляцелася ўшчэнт.

3. перан. Знікнуць, аказацца нерэальным (разм.).

   • Усе мае мары разляцеліся.

4. У палёце або на бягу набраць вялікую хуткасць (разм.).

   • Ён так разляцеўся, што не дагнаць.

5. перан. Пра навіну: хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца вядомай многім.

|| незак. разлятацца, ✂.

|| наз. разлёт, ✂.

размагніціцца, ✂; зак.

1. Пазбавіцца магнітных уласцівасцей.

   • Сталь размагніцілася.

2. перан. Пра чалавека: пазбавіцца сабранасці, стаць бязвольным, бяздзейным (разм.).

|| незак. размагнічвацца, ✂.

размажджэрыць, ✂; зак. (разм.).

Моцна ўдарыўшы, раздрабіць.

• Р. галаву.

|| незак. размажджэрваць, ✂.

размазацца, ✂; зак.

Распаўсюдзіцца па ўсёй паверхні (пра тое, што мажа, фарбуе).

• Фарба размазалася па паперы.

|| незак. размазвацца, ✂.