разляцецца, ; зак.

  1. Паляцець у розныя бакі.

    • Птушкі разляцеліся.
    • Дзеці выраслі і разляцеліся з роднага дому (перан.).
  2. перан. Разбіцца, распасціся на часткі, кавалкі ад удару, узрыву.

    • Талерка разляцелася ўшчэнт.
  3. перан. Знікнуць, аказацца нерэальным (разм.).

    • Усе мае мары разляцеліся.
  4. У палёце або на бягу набраць вялікую хуткасць (разм.).

    • Ён так разляцеўся, што не дагнаць.
  5. перан. Пра навіну: хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца вядомай многім.

|| незак. разлятацца, .

|| наз. разлёт, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)