Verbum

маставая, ✂, ж.

Брукаваная або пакрытая асфальтам праезджая частка вуліцы.

маставік, ✂, м.

Спецыяліст па будаўніцтву мастоў.

мастадонт, ✂, м.

Вялізная дапатопная млекакормячая жывёліна атрада хобатных.

• Не чалавек, а м. (пра каго-н. вялікага і нязграбнага).

|| прым. мастадонтавы, ✂.

мастак, ✂, м.

1. Работнік мастацтва, жывапісец.

   • М.-дэкаратар.

2. Чалавек, які творча працуе ў якой-н. галіне мастацтва.

   • М. слова.

3. перан. Той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў якой-н. справе.

   • М. рабіць чучалы птушак.

|| ж. мастачка, ✂.

|| прым. мастацкі, ✂.

мастапоезд, ✂, м.

Спецыяльны поезд для рамонту і будаўніцтва мастоў і пуцеправодаў.

мастаўшчык, ✂, м.

Тое, што і мостабудаўнік.

мастацкі, ✂.

1. Які мае адносіны да мастацтва, да дзейнасці ў галіне мастацтва.

   • Мастацкае вучылішча.
   • М. кіраўнік тэатра.

2. Які перадае рэчаіснасць у вобразах.

   • Мастацкая літаратура.

3. Які адпавядае патрабаванням мастацтва, эстэтычны, прыгожы.

   • Мастацкія асаблівасці рамана.
   • М. густ.

|| наз. мастацкасць, ✂.

мастацтва, ✂, н.

1. Творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах.

   • Творы мастацтва.

2. Галіна творчай мастацкай дзейнасці.

   • Выяўленчае м.
   • Сцэнічнае м.

3. Уменне, майстэрства, тонкае веданне справы.

   • Пеўчае м.
   • Ваеннае м.

◊

• Па ўсіх правілах мастацтва — грунтоўна, захоўваючы ўсе дэталі і тонкасці.

мастацтвазнавец, ✂, м.

Спецыяліст у галіне мастацтвазнаўства.

мастацтвазнаўства, ✂, н.

Навука аб мастацтве (у 2 знач.).

|| прым. мастацтвазнаўчы, ✂.