Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыэюя
бвгдзлмнпрстўфя

сінька, ✂, ж.

  1. гл. сініць.

  2. Сіняя фарба для падсіньвання бялізны, паперы.

    • С. для бялізны.

  3. Сіняга колеру капіравальная папера для размнажэння чарцяжоў, а таксама чарцёж, адбіты з калькі на такой паперы (спец.).

сіньярына, ✂, ж.

У Італіі — форма ветлівага звароту да дзяўчыны, паненкі.

сінюха, ✂, ж.

Тое, што і сінюшнасць.

сінюшнасць, ✂, ж.

Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях.

|| прым. сінюшны, ✂.

сінява, ✂, ж.

Сіні колер, сіняя прастора.

  • С. возера.
  • Тканіна з сінявой.
  • С. неба.

сіняк, ✂, м.

Пасінелы кровападцёк на целе.

  • С. на назе.

сіня-... (гл. сіне-...).

Першая частка складаных слоў, ужыв. замест «сіне-...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. сіня-чорны, сіня-шэры.