Verbum

марнатравіць, ✂; незак.

Тое, што марнаваць (у 1 знач.).

• М. час.

марнатраўны, ✂.

Уласцівы марнатраўцу, які многа, без патрэбы траціць што-н.

• Марнатраўнае жыццё.

марнатраўства, ✂, н.

Неразумная, марная трата чаго-н.

• Выкараняць м.

марнець, ✂; незак.

1. Засыхаць, чахнуць, чэзнуць.

   • Сад марнее без дажджу.
   • М. ад нуды.

2. Занепадаць, марна прападаць.

   • Марнее зямля.

|| зак. змарнець, ✂.

марны, ✂.

1. Дарэмны, бескарысны.

   • Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

   • М. конік той ледзь цягне.

|| наз. марнасць, ✂.

марожанае, ✂, н.

Замарожаная салодкая ежа са смятанкі, пладова-ягаднага соку.

марожаніца, ✂, ж.

Прыбор для прыгатавання марожанага.

марожаншчык, ✂, м.

Прадавец марожанага.

|| ж. марожаншчыца, ✂.

марожаны, ✂.

1. Які падвергся замарожванню.

   • Марожаная рыба.

2. Папсаваны марозам, мёрзлы.

   • Марожаная бульба.

мароз, ✂, м.

1. Моцны холад, сцюжа.

   • М. бярэцца нанач.
   • Дваццаць градусаў марозу (ніжэй нуля).

2. мн. Вельмі халоднае надвор’е.

   • Трашчаць маразы.

|| памянш. марозік, ✂.

|| прым. марозны, ✂.