Verbum

расчоска, ✂, ж.

Грэбень для расчэсвання валасоў.

• Металічная р.

расчулены, ✂.

Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.

• Расчулена (прысл.) дзякаваць.
• Р. чалавек.
• Р. голас.

|| наз. расчуленасць, ✂.

расчуліцца, ✂; зак.

Паддацца пачуццю, прыемнага хвалявання, замілавання.

• Р. да слёз.

|| незак. расчульвацца, ✂.

расчуліць, ✂; зак.

Выклікаць пачуццё прыемнай усхваляванасці.

• Словы сына расчулілі маці.

|| незак. расчульваць, ✂.

расчухацца, ✂; зак. (разм.).

1. Пачаць многа і энергічна чухацца.

2. перан. Пазбавіцца стану санлівасці, вяласці; раскатурхацца.

|| незак. расчухвацца, ✂.

расчухаць, ✂; зак. (разм.).

Пашкодзіць, чухаючы.

• Р. руку.

|| незак. расчухваць, ✂.

|| наз. расчухванне, ✂.

расчуць, ✂; зак. (разм.).

Ясна ўспрыняць слыхам.

• Не ўсе яго словы можна было р.

расчыніцца, ✂; зак.

Адчыніцца, стаць адчыненым.

• Дзверы расчыніліся.

|| незак. расчыняцца, ✂.

расчыніць, ✂; зак.

Адчыніць што-н. зачыненае.

• Р. дзверы.
• Р. шкатулку.

|| незак. расчыняць, ✂.

|| наз. расчыненне, ✂.

расчырванелы, ✂.

Які расчырванеўся, стаў румяным, чырвоным.

• Р. твар.