расчухаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Пашкодзіць, чухаючы.

  • Р. руку.

|| незакончанае трыванне: расчухваць.

|| назоўнік: расчухванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)