Verbum

разгрузчык, ✂, м.

1. Рабочы, які працуе на разгрузцы.

2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго-н.

   • Механічны р.

|| ж. разгрузчыца, ✂.

разгрукацца, ✂; зак.

Пачаць моцна і доўга грукаць.

разгрупаваць, ✂; зак.

Разбіць на групы, размясціць групамі.

|| незак. разгрупоўваць, ✂.

разгрызаць, ✂; незак.

Грызці, разрываючы або раздрабняючы зубамі што-н. цвёрдае, моцнае.

разгрэбці, ✂; зак.

Адгрэбці ў розныя бакі, раскідаць што-н. сыпкае, рыхлае; расчысціць ад чаго-н. сыпкага, рыхлага і пад.

• Р. сена.
• Р. кучу снегу.

|| незак. разграбаць, ✂.

|| наз. разграбанне, ✂.

разгубіцца, ✂; зак.

Страціць на нейкі час рашучасць, здольнасць разумець, дзейнічаць (ад хвалявання, страху, збянтэжлівасці); прыйсці ў замяшанне.

• Р. перад небяспекай.

|| незак. разгублівацца, ✂.

разгубіць, ✂; зак.

Пагубляць, растраціць паступова (многіх, многае).

• Р. рэчы.
• Р. сяброў.
• Р. веды.

|| незак. разгубліваць, ✂.

разгубляць, ✂; зак.

Тое, што і разгубіць.

разгул, ✂, м.

1. Моцнае, буйнае праяўленне чаго-н. адмоўнага.

   • Р. шавінізму.

2. Нястрымнае п’янства, папойка.

разгулле, ✂, н. (разм.).

Бурнае вяселле, вясёлае правядзенне часу.