разгубіцца дзеяслоў | закончанае трыванне
Страціць на нейкі час рашучасць, здольнасць разумець, дзейнічаць (ад хвалявання, страху, збянтэжлівасці); прыйсці ў замяшанне.
- Р. перад небяспекай.
|| незакончанае трыванне: разгублівацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)