Verbum

уваходзіны, ✂, н. (разм.).

Урачыстая гулянка з выпадку перасялення на новае месца, у новае жылое памяшканне.

увачавідкі, прысл.

1. Хутка, на вачах; імгненна.

   • Дарога падсыхала ў.

2. Сваімі вачамі, асабіста.

   • Упэўніцца ў.

уваччу, прысл.

У вачах.

• Аж пацямнела ў.
• Хто баіцца, таму ў. дваіцца (прыказка).

уведаць, ✂; зак.

1. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н.; выведаць што-н., дазнацца.

   • У пра смерць (аб смерці) знаёмага.
   • У., што здарылася.

2. Набыць веды адносна чаго-н.; атрымаць належнае ўяўленне пра каго-, што-н. У шмат новага з кніг і часопісаў.

   • У. людзей.
   • У. цану жыцця.

3. Зазнаць, зведаць, перажыць.

   • У. многа гора.

|| незак. уведваць, ✂.

увезці, ✂; зак.

Везучы, даставіць куды-н., унутр чаго-н.

• У тавары з-за мяжы.

|| незак. увозіць, ✂.

|| наз. увоз, ✂.

|| прым. увазны, ✂.

• Увазная пошліна.

увекавечыць, ✂; зак.

1. Зрабіць навекі памятным, праславіць.

   • У падзеі ў творах мастацтва.

2. Зрабіць нязменным, устойлівым, даўгавечным.

|| незак. увекавечваць, ✂.

|| наз. увекавечанне, ✂.

увенчваць, ✂; незак.

1. Ушаноўваць вянком, лаўрамі.

   • У. чэмпіёна лаўровым вянком.

2. Тое, што і вянчаць (у 2 знач.).

|| зак. увянчаць, ✂.

|| наз. увенчванне, ✂.

увераваць, ✂; зак. (кніжн.).

Канчаткова паверыць у што-н.

• У у поспех.

уверадзіць, ✂; зак.

Стаміць працай або пакалечыць, параніць.

• У руку.

уверсе, прысл.

У верхняй частцы, у вышыні.

• У над дзвярыма была вялікая шчыліна.