Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

малазямельны, .

Які не мае дастатковай колькасці зямлі для апрацоўкі.

  • М. селянін.

|| наз. малазямельнасць, .

малаістотны, .

Недастаткова істотны, малаважны.

  • М. факт.

|| наз. малаістотнасць, .

малайцаваты, .

Удалы, спрытны.

  • М. хлопец.
  • М. выгляд.

|| наз. малайцаватасць, .

малайцы, , м.

Група народнасцей і плямён, якія жывуць на астравах Малайскага архіпелага, на паўвостраве Малака.

|| ж. малайка, .

|| прым. малайскі, .

малайчына, , м.; , ж., (разм.).

Тое, што і маладзец (у 1 і 2 знач.).

малака...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. які мае адносіны да малака (у 2 знач.), напр. малакавоз, малакагонны, малаказавод, малакаправод;
  2. які мае адносіны да малака (у 1 знач.), напр. малакаадсос, малакаўтварэнне.

малакавоз, , м.

  1. Аўтамашына з цыстэрнай для перавозкі малака.

  2. Той, хто займаецца перавозкай малака.

|| прым. малакавозны, і малакавозніцкі, .

малакагонны, , (спец.).

Які садзейнічае багатаму выдзяленню малака.

  • Бручка — м. корм.

малакаліберны, .

Тое, што і дробнакаліберны.

малакамер, , м.

Прыбор для вымярэння аб’ёму малака.

|| прым. малакамерны, .