Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорсуыэюя
бгдёжзійклмнпрстўфхцчшэя

магчымасць, ✂, ж.

  1. гл. магчымы.

  2. Сродкі, умовы, неабходныя для здзяйснення чаго-н.

    • Вялікія магчымасці.
    • Па магчымасці (наколькі магчыма).
    • Па меры магчымасцей (адпаведна з сіламі, з магчымасцямі).

магчымы, ✂.

  1. Такі, які можа адбыцца, дапушчальны.

    • Падобны выпадак м.

  2. Які можна здзейсніць, ажыццявіць.

    • Пытанне гэта магчыма разгледзець неадкладна.

|| наз. магчымасць, ✂.