Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о п р с у х ю ’

а б в г д ё ж з й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я

кашэль, ✂, м.

Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.
- Злажыць сухія грыбы ў к.
Тое, што і кашалёк (абл.).

◊

Плесці кашалі з лапцямі (разм. неадабр.) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.