Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

барбары́с, , м.

Калючая кустовая расліна з дробнымі чырвонымі ягадамі, а таксама самі ягады.

|| прым. барбарысавы, .

  • Барбарысавае варэнне.

барбо́с, , м.

Вялікі дваровы сабака (перан. пра злога, грубага чалавека; лаянк.).

ба́рва, , ж.

  1. Фарба, афарбоўка, колер.

    • Барвы восені.
  2. Густа-чырвоны, пурпуровы колер.

    • Б. заліла лес.

барваве́ць, і барво́вець, , незак.

  1. Вылучацца чырванню, чырванець.

    • Усход барвавее.
  2. Віднецца, вылучацца сваім чырвоным колерам.

    • Сцягі барвавеюць.

|| зак. пабарвавець, і пабарвовець, .

барво́вы, і барвя́ны, .

Ярка-чырвоны.

Барвовае зарыва.

|| наз. барвовасць, і барвянасць, .

барвя́нец, , м.

Густа-чырвоны, пурпуровы колер.

  • Дрэвы змянілі зялёны ўбор на б.

барвяне́ць, ; незак.

Тое, што і барвавець.

  • Барвянеюць сцягі.

|| зак. пабарвянець, .

барвяні́цца, ; незак.

Тое, што і барвавець.

  • Зара барвяніцца.

бард, , м.

Паэт і музыкант, выканаўца ўласных песень.

|| прым. бардавы, .

бардзю́р, , м.

Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны, а таксама паласа дэкаратыўных раслін, якая абрамляе плошчы, тратуары і інш.

  • Язмінавы б.

|| прым. бардзюрны, .