Verbum

нестраявы​² ✂ прым.

Непрыгодны для будаўніцтва як матэрыял.

• Н. лес.

несумленны, ✂.

Які страціў сумленне, дазваляе сабе непрыстойныя, бессаромныя ўчынкі.

• Усё гэта ў яго нажыта несумленным шляхам.

|| наз. несумленнасць, ✂.

несумненны, ✂.

Які не выклікае сумненняў; бясспрэчны.

• Н. поспех.
• Несумненна (прысл.) правільна.

|| наз. несумненнасць, ✂.

несумяшчальны, ✂.

Такі, які не можа існаваць побач, сумесна, адначасова з кім-, чым-н.

• Несумяшчальныя паняцці.
• Несумяшчальныя характары.

|| наз. несумяшчальнасць, ✂.

• Псіхалагічная н.

несупынны, ✂.

Тое, што і няспынны.

|| наз. несупыннасць, ✂.

несусветны, ✂.

Які здзіўляе сваёй недарэчнасцю, бязглуздзіцай.

• Несусветная хлусня.

|| наз. несусветнасць, ✂.

несусвеціца, ✂, ж. (разм.).

Што-н. недарэчнае, бязглуздае, незразумелае.

• Нагаварыць несусвеціцы.

несуцешны, ✂.

Такі, якога цяжка або немагчыма суцешыць.

• Н. боль.

|| наз. несуцешнасць, ✂.

несуцяшальны, ✂.

Які не прыносіць суцяшэння; які цяжка або нельга суцешыць.

• Несуцяшальнае гора.

|| наз. несуцяшальнасць, ✂.

несці​¹, ✂; незак.

1. Узяўшы ў рукі, нагрузіўшы на сябе, перамяшчаць, дастаўляць куды-н.

2. каго-што і без дапаўнення. Імкліва рухаць, перамяшчаць сілай свайго руху.

   • Вецер нясе па небе хмары.

3. каго-што; безас. Прымушаць каго-н. ісці куды-н.; цягнуць (разм.).

   • Куды цябе нясе?

4. без дапаўнення. Дзьмуць, павяваць, месці.

5. пераважна безас. Моцна пахнуць (у 1 знач.).

   • Нясе гарам.

6. У спалуч. з некаторымі назоўнікамі абазначае стан па значэнню гэтага назоўніка.

   • Н. адказнасць.
   • Н. пакаранне.
   • Н. страты.
   • Н. вахту.

7. перан. Гаварыць што-н. недарэчнае, бязглуздае (разм.).

8. перан. Мець, змяшчаць у сабе; быць носьбітам чаго-н.

   • Н. радасць людзям.

9. Быць аснашчаным чым-н.

   • Карабель нясе шэсць гармат.

|| зак. панесці, ✂.

• П. кару.
• П. страты.

|| наз. нясенне, ✂ і носка, ✂.