Verbum

незабудка, ✂, ж.

Травяністая расліна з дробнымі блакітнымі кветкамі.

|| прым. незабудкавы, ✂.

незабыўны, ✂.

Такі, што нельга забыць.

• Незабыўная сустрэча.

|| наз. незабыўнасць, ✂.

незадавальненне, ✂, н.

1. Адмаўленне ў чым-н.

   • Н. просьбы.

2. Тое, што і нездавальненне.

   • Адчуваць н.

незадачлівы, ✂ (разм.).

Нешчаслівы, няўдачлівы.

• Н. дзень.

|| наз. незадачлівасць, ✂.

незадоўга, прысл.

Не за многа часу да чаго-н., перад чым-н.

• Н. да юбілею.
• Н. перад вайной.

незайздросны, ✂.

1. Які не адчувае зайздрасці да каго-н.

   • Н. чалавек.

2. Дрэнны, няважны, які не выклікае зайздрасці.

   • Незайздросная хатка.

|| наз. незайздроснасць, ✂.

незаконнанароджаны, ✂.

Народжаны ад бацькоў, якія не былі ў царкоўным шлюбе, пазашлюбны.

• Ён н. (наз.).

незалежны, ✂.

1. Самастойны, які не залежыць ад каго-, чаго-н., свабодны.

   • Незалежныя краіны.
   • Н. чалавек.

2. Які выражае самастойнасць у чым-н.

   • Незалежныя думкі.
   • Трымаць сябе незалежна (прысл.).

◊

• Незалежны стан — у граматыцы: катэгорыя дзеясловаў, якія патрабуюць прамога дапаўнення (напр.: селянін косіць сена).

• Дзеепрыметнік незалежнага стану.

◊

• Незалежна ад таго, што — не з прычыны чаго-н., не ў сувязі з тым што.

• Паехалі незалежна ад таго, што іх пасылалі.

|| наз. незалежнасць, ✂.

незалюбіць, ✂; зак.

Выказаць незадаволенасць, не спадабацца.

• Ён вельмі незалюбіў, калі напомнілі пра мінулы ўчынак.

незаменны, ✂.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць, вельмі патрэбны.

• Н. спецыяліст.

|| наз. незаменнасць, ✂.