Verbum

негабарыт, ✂, м. (спец.).

Вырабы, прадукты, якія сваімі памерамі не адпавядаюць норме, стандарту.

|| прым. негабарытны, ✂.

• Негабарытная рэч.

негаваркі, ✂.

1. Не схільны ўступаць у размовы; маўклівы.

   • Н. хлопец.

2. Які ўхіляецца ад размоў з людзьмі; замкнуты.

   • Па складу характару ён лічыўся негаваркім.

негаданы, ✂.

Нечаканы, неспадзяваны.

• Н. госць.

негатывізм, ✂, м. (кніжн.).

Негатыўныя, адмоўныя адносіны да рэчаіснасці.

|| прым. негатывісцкі, ✂.

негатыў, ✂, м.

Адбітак на фатаграфічнай пласцінцы (плёнцы), у якім светлыя месцы атрымліваюцца цёмнымі, а цёмныя— светлымі, а таксама пласцінка (плёнка) з такім адбіткам.

|| прым. негатыўны, ✂.

негатыўны, ✂ (кніжн.).

Адмоўны.

• Негатыўныя вынікі.

|| наз. негатыўнасць, ✂.

негацыя, ✂, ж. (спец.).

У граматыцы: слова ці марфема, якія заключаюць у сабе значэнне процілегласці таму, што сцвярджаецца, напр. «не», «ні»; адмаўленне.

негацыянт, ✂, м.

Аптовы купец, камерсант.

|| ж. негацыянтка, ✂.

|| прым. негацыянцкі, ✂.

негроідны, ✂:

• негроідная раса (спец.) — раса людзей з цёмнай скурай, кучаравымі валасамі, шырокім носам і некаторымі іншымі адзнакамі.

негры, ✂, м.

Людзі, якія належаць да негроіднай расы.

|| ж. негрыцянка, ✂.

|| прым. негрыцянскі, ✂.