Verbum

неўвядальны, ✂, ж. (высок.).

1. Такі, які застаецца свежым, не вяне.

   • Неўвядальная прыгажосць.

2. перан. Які з цягам часу не траціць свайго значэння, сілы і пад.

   • Неўвядальная слава.

|| наз. неўвядальнасць, ✂.

неўгамонны, ✂.

1. Які не можа супакоіцца, вельмі рухавы.

   • Неўгамоннае дзіця.

2. Неспакойны, турботны.

   • Неўгамоннае жыццё.

|| наз. неўгамоннасць, ✂.

неўжывальны, ✂.

Які не ўжываецца або рэдка выкарыстоўваецца.

• Неўжывальнае слова.

|| наз. неўжывальнасць, ✂.

неўзабаве, прысл.

Хутка, у хуткім часе.

• Н. ўсе раз’ехаліся.

неўзаметку, прысл. (разм.).

Так, што цяжка заўважыць; непрыметна.

• Н. выбег з хаты.

неўздагад, безас. у знач. вык. (разм.)

Не можа здагадацца, зразумець; няўцям.

• Яго словы мне былі н.

неўзлюбіць, ✂; зак.

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н.

• Н. з першай сустрэчы.

неўладкаваны, ✂.

1. Не прыведзены да ладу; неўпарадкаваны.

   • Н. архіў.

2. Не забяспечаны чым-н. неабходным.

   • Н. быт.

|| наз. неўладкаванасць, ✂.

неўміручы, ✂.

1. Які жыве вечна, не паддаецца смерці.

   • Н. народ.

2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей.

   • Н. подзвіг.

|| наз. неўміручасць, ✂.

неўмяшанне, ✂, н.

Адмаўленне ад умяшання ў што-н., напр., ва ўнутраныя справы іншых дзяржаў.

• Палітыка неўмяшання.