Verbum

расхінуць, ✂; зак.

1. Адвесці ў бакі, адхінуць захінутае; распасцерці.

   • Р. полы плашча.
   • Р. кусты.

2. Раскрыць (дзверы, акно, заслону і пад.).

3. Разгарнуць (што-н. загорнутае, складзенае, скручанае).

   • Р. торбу са снеданнем.

4. Прымусіць расступіцца.

   • Р. натоўп.

|| незак. расхінаць, ✂.

|| наз. расхінанне, ✂.

расхістацца, ✂; зак.

1. Пачаць моцна хістацца.

   • Маятнік расхістаўся.

2. Стаць няўстойлівым ад хістання.

   • Слупок расхістаўся.

3. перан. Пахіснуцца, разладзіцца.

   • Дысцыпліна расхісталася.

|| незак. расхіствацца, ✂.

расхістаць, ✂; зак.

1. Раскалыхаць, разгушкаць.

   • Р. качэлі.

2. Хістаючы, зрабіць няўстойлівым.

   • Р. слуп.

3. перан. Разладзіць, падарваць.

   • Р. дысцыпліну.

|| незак. расхістваць, ✂.

|| наз. расхістванне, ✂.

расхлёбаць, ✂; зак.

Тое, што і расхлябаць.

|| незак. расхлёбваць, ✂.

расхлістацца, ✂; зак. (разм.).

Расшпіліўшыся, шырока расхінуць на сабе адзенне.

|| незак. расхліствацца, ✂.

расхлістаць, ✂; зак. (разм.).

Расшпіліўшы, шырока расхінуць адзенне.

• Р. грудзіну.

|| незак. расхлістваць, ✂.

расхлябаны, ✂ (разм.).

1. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці.

   • Расхлябаная паходка.

2. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).

   • Р. чалавек.

|| наз. расхлябанасць, ✂.

расхлябацца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і расхістацца.

|| незак. расхлябвацца, ✂.

расхлябаць​¹, ✂; зак. (разм.).

Расхістаць.

• Р. балты.

|| незак. расхлябваць, ✂.

расхлябаць​², ✂; зак.

1. Хлябаючы, з’есці ўсё.

   • Р. суп.

2. перан. Разблытаць, уладзіць што-н. заблытанае, непрыемнае (разм.).

|| незак. расхлёбваць, ✂.

◊

• Расхлёбваць кашу (разм.) — разблытваць якую-н. складаную справу.