Verbum

перамовіцца, ✂; зак. (разм.).

Сказаць адзін другому некалькі слоў, нядоўга пагаварыць.

• Няма з кім словам п.

|| незак. перамаўляцца, ✂.

перамога, ✂, ж.

1. Поспех у бітве, вайне, поўнае паражэнне праціўніка.

   • Дабіцца перамогі над ворагам.

2. Поспех у барацьбе за што-н., ажыццяўленне, дасягненне чаго-н. у выніку барацьбы, пераадолення чаго-н.

   • П. у спаборніцтве.

◊

• Пірава перамога (кніжн.) — перамога, здабытая вялікімі ахвярамі і таму роўная паражэнню (па імені эпірскага цара Піра).

пераможны, ✂ (высок.).

Які мае адносіны да перамогі, перамаганосны.

• П. салют.
• Да пераможнага канца (да таго часу, пакуль справа не завершыцца ўдачай).

пераможца, ✂, м.

Той, хто перамог, дабіўся перамогі.

• Народ-п.
• П. шахматнага турніру.

перамудраваць, ✂; зак. (разм.).

Занадта намудрыць.

перамыць, ✂; зак.

1. Вымыць нанава.

   • П. сподак.

2. Вымыць усё, многае, усіх, многіх.

   • П. увесь посуд.

|| незак. перамываць, ✂.

перамычка, ✂, ж.

1. Злучальнае прыстасаванне паміж чым-н.

   • Каменная п.

2. Воданепранікальная загародка на земляных і будаўнічых работах, якая не дапускае прытоку вады куды-н.

   • Насыпная п.

3. Вузкая палоска, якая злучае што-н.

   • П. паміж канавамі.

перамяніцца, ✂; зак.

Стаць іншым, змяніцца.

• Характар перамяніўся.
• Надвор’е перамянілася.

перамяніць, ✂; зак.

1. Замяніць адно другім, змяніць.

   • П. бялізну.
   • П. тэму размовы.

2. Надаць іншую форму, перайначыць.

   • П. адносіны.

|| незак. пераменьваць, ✂ і перамяняць, ✂.

|| наз. перамена, ✂.

перамясіць, ✂; зак.

Расціраючы, размінаючы, ператварыць у аднародную масу.

• П. гліну.

|| незак. перамешваць, ✂.