Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пераніцоўваць, ; незак.

Тое, што і ніцаваць.

|| наз. пераніцоўванне, і пераніцоўка, .

перанос, , м.

  1. гл. перанесці.

  2. Знак у выглядзе рыскі (-) на месцы падзелу слова, частка якога пераносіцца на наступны радок.

    • Правілы пераносу слоў.

пераносны, .

  1. Прыстасаваны для пераносу.

    • Пераносная радыёстанцыя.
  2. Пра сэнс, значэнне слова, выразу: не літаральны, не прамы, метафарычны.

|| наз. пераноснасць, .

пераноссе, .

Верхняя частка носа ніжэй ілба паміж вачамі.

пераносчык, , м.

Той, хто пераносіць, перадае, распаўсюджвае што-н.

  • Камар — п. малярыі.
  • П. чутак.

|| ж. пераносчыца, .

перанумараваць, ; зак.

  1. Панумараваць усё, многае.

    • П. усе старонкі рукапісу.
  2. Пранумараваць нанава.

    • П. апошнія старонкі.

|| незак. перанумароўваць, .

перанятлівы, .

Здольны пераймаць, хутка засвойваць.

  • Перанятлівае дзіця.

|| наз. перанятлівасць, .

пераняць, ; зак.

  1. Запазычыць, унаследаваць, зрабіць прывычным для сябе.

    • П. вопыт.
    • П. дурныя звычкі.
  2. Перахапіць, перагарадзіць шлях каму-, чаму-н.

    • П. статак.

|| незак. пераймаць, .

|| наз. перайманне, .

перапавіць, ; зак.

Спавіць нанава, інакш.

|| незак. перапавіваць, .

перапад, , м. (спец.).

  1. Ступеньчатае збудаванне для рэгулявання руху вады ў вадасцёку з нахіленым дном.

  2. Розніца паміж верхнім і ніжнім узроўнем (вады, тэмпературы, ціску і пад.).

    • П. ціску.