Verbum

ачуня́ць, ✂; зак.

1. Паправіцца пасля хваробы.

   • Хлопец ачуняў пасля цяжкай хваробы.

2. Апрытомнець.

   • А. ад страху.

|| незак. ачуньваць, ✂.

ачу́хацца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і ачнуцца (у 2 знач.).

|| незак. ачухвацца, ✂.

ачу́цца, ✂; зак.

1. Ачнуцца, прыйсці да памяці.

2. Стаць здаровым.

3. Праявіцца, адчуць.

   • Сэрца маці заўсёды ачуецца.

|| незак. ачувацца, ✂.

ачы́сткі, ✂.

Рэшткі, лупіны, адкіды пры ачыстцы чаго-н.

• Бульбяныя а.

ачы́сціцца, ✂; зак.

Вызваліцца ад чаго-н., што забруджвае, закрывае што-н.

• Неба ачысцілася ад хмар.
• А. ад грахоў (перан.)

|| незак. ачышчацца, ✂.

|| наз. ачышчэнне, ✂.

ачы́сціць, ✂; зак.

1. гл. чысціць.

2. Зрабіць чыстым па саставу.

   • А. спірт.
   • А. сумленне (перан.).

3. Аслабаніць ад каго-, чаго-н.

   • А. залу.
   • А. горад ад прышэльцаў.

4. Апаражніць, з’еўшы ўсё (разм.).

   • А. міску кашы.

5. Абакрасці (разм.).

   • Зладзеі ачысцілі кватэру.

|| незак. ачышчаць, ✂.

|| наз. ачыстка, ✂ і ачышчэнне, ✂.

• Для ачысткі сумлення (каб супакоіцца; разм.).

|| прым. ачышчальны, ✂.

• Ачышчальныя прыстасаванні.

ашаламі́цца, ✂; зак.

Разгубіцца, здзівіцца.

|| незак. ашаламляцца, ✂.

ашаламі́ць, ✂; зак.

1. Задурыць галаву.

   • Несціханы лямант ашаламіў галаву.

2. Надта здзівіць, азадачыць, зрабіць моцнае ўражанне.

   • Нечаканая тэлеграма ашаламіла яго.

|| незак. ашаламляць, ✂.

ашаламле́нне, ✂, н.

Стан узрушэння, збянтэжанасці.

• На яго найшло нейкае а.

ашаламля́льны, ✂.

Які можа ашаламіць.

• Ашаламляльныя весці.

|| наз. ашаламляльнасць, ✂.