ачуня́ць, ✂; зак.

  1. Паправіцца пасля хваробы.

    • Хлопец ачуняў пасля цяжкай хваробы.

  2. Апрытомнець.

    • А. ад страху.

|| незак. ачуньваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)