ашаламі́ць, ✂; зак.

  1. Задурыць галаву.

    • Несціханы лямант ашаламіў галаву.

  2. Надта здзівіць, азадачыць, зрабіць моцнае ўражанне.

    • Нечаканая тэлеграма ашаламіла яго.

|| незак. ашаламляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)