ачы́сціць, ; зак.

  1. гл. чысціць.

  2. Зрабіць чыстым па саставу.

    • А. спірт.
    • А. сумленне (перан.).
  3. Аслабаніць ад каго-, чаго-н.

    • А. залу.
    • А. горад ад прышэльцаў.
  4. Апаражніць, з’еўшы ўсё (разм.).

    • А. міску кашы.
  5. Абакрасці (разм.).

    • Зладзеі ачысцілі кватэру.

|| незак. ачышчаць, .

|| наз. ачыстка, і ачышчэнне, .

  • Для ачысткі сумлення (каб супакоіцца; разм.).

|| прым. ачышчальны, .

  • Ачышчальныя прыстасаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)