Verbum

атрыма́цца, ✂; зак.

1. З’явіцца ў выніку чаго-н., выйсці.

   • На здымку ён атрымаўся надта прыгожы.
   • Раман атрымаўся цікавы.
   • З яго атрымаецца добры спецыяліст.

2. Здарыцца, адбыцца як вынік чаго-н.

   • Атрымалася непрыемнасць.

|| незак. атрымлівацца, ✂ і атрымоўвацца, ✂.

атрыма́ць, ✂; зак.

1. Узяць, набыць тое, што прысылаюць, даюць, прапаноўваюць, уручаюць, прысвойваюць.

   • А. пісьмо.
   • А. зарплату.
   • А. падзяку.
   • А. кватэру.
   • А. вучонае званне.

2. Прыняць да выканання, набыць права на выкананне чаго-н.

   • А. загад.
   • А. слова.

3. Здабыць, вынайсці ў працэсе пошукаў.

   • А. бензін з нафты.

4. Зазнаць, адчуць.

   • А. задавальненне.

5. Захварэць на што-н.

   • А. насмарк.

6. Стаць шырока вядомым.

   • А. прызнанне.

7. Аказацца пабітым (разм.).

   • А. па руках.
   • А. на арэхі (перан.).

|| незак. атрымліваць, ✂ і атрымоўваць, ✂.

|| наз. атрыманне, ✂.

атрэ́п’е, ✂, н., зб.

1. Адходы, якія атрымліваюцца пры трапанні льну, пянькі.

   • Сабраць а.

2. Старое, зношанае адзенне.

   • Хадзіць у атрэп’і.

атрэ́сці, ✂; зак.

Трасучы, ачысціць, зняць што-н. і абкалаціць, абабіць.

• А. снег з ботаў.
• А. яблыню.
• Атрасуць свой сон лясы (перан.).

|| незак. атрасаць, ✂.

атрэ́сціся, ✂; зак.

Вытрасаючы што-н., ачысціцца ад чаго-н.

• А. ад пылу.

|| незак. атрасацца, ✂.

ату́, выкл. (спец.).

Каманда сабакам на паляванні, якая азначае: бяры, лаві, хапай.

• Ату яго!

атулі́цца, ✂; зак.

1. Ахінуцца, агарнуцца з усіх бакоў.

   • А. хусткай.

2. перан. Абвалачыся тым, што сцелецца.

   • Сівым туманам атулілася балота.

|| незак. атуляцца, ✂ і атульвацца, ✂.

атулі́ць, ✂; зак.

1. Ахінуць, агарнуць з усіх бакоў.

   • А. коўдраю.

2. перан. Абвалачы чым-н.

   • Цішыня атуліла вёску.

|| незак. атуляць, ✂ і атульваць, ✂.

атупе́лы, ✂ (разм.).

Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць.

• Атупелая галава.

|| наз. атупеласць, ✂.

атуха́ць, ✂; незак.

Тое, што і тухнуць.

• Агонь атухае.
• Атухаюць сілы (перан.).