атупелы прыметнік | размоўнае
Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць.
- Атупелая галава.
|| назоўнік: атупеласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
атупелы прыметнік | размоўнае
Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць.
|| назоўнік: атупеласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)