атупелы прыметнік | размоўнае

Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць.

  • Атупелая галава.

|| назоўнік: атупеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)