атупе́лы, ✂ (разм.).

Які страціў здольнасць разумець што-н., разважаць.

  • Атупелая галава.

|| наз. атупеласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)