Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ашчаджа́ць, ; незак.

Эканомна, па-гаспадарску выдаткоўваць; берагчы.

  • А. грошы.

|| наз. ашчада, .

ашча́длівы, .

Які ашчадна адносіцца да маёмасці; эканомны, беражлівы.

  • А. гаспадар.

|| наз. ашчадлівасць, .

ашча́дны, .

  1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

    • А. банк.
    • Ашчадная кніжка.
  2. Тое, што і ашчадлівы.

    • А. чалавек.

|| наз. ашчаднасць, .

ашчапе́рыць, ; зак. (разм.).

Моцна абхапіць, абняць.

  • Дзіця ашчаперыла маці за шыю.

ашчапі́ць, ; зак. (разм.).

Тое, што і абняць.

ашчарэ́піць, ; зак. (разм.).

Тое, што і ашчаперыць.

ашчаслі́віць, ; зак.

Зрабіць шчаслівым.

  • А. дачку.
  • А. добрай навіной.

|| незак. ашчасліўліваць, .

ашчаці́ніцца, ; зак.

Паставіць дыбам шчацінне, хіб, рыхтуючыся да абароны або нападзення.

  • Сабака ашчацініўся на незнаёмага.
  • А. на каго-н. (перан. зазлаваць у адказ на якія-н. словы, учынкі; разм.).

|| незак. ашчаціньвацца, .

ашчаці́ніць, ; зак.

Паставіць дыбам шчацінне, хіб.

|| незак. ашчаціньваць, .

ашчэ́р, , м.

Прыадкрыты рот з вышчаранымі зубамі; выскал.

  • Драпежны а.