ашчацініцца дзеяслоў | закончанае трыванне
Паставіць дыбам шчацінне, хіб, рыхтуючыся да абароны або нападзення.
- Сабака ашчацініўся на незнаёмага.
- А. на каго-н. (пераноснае значэнне: зазлаваць у адказ на якія-н. словы, учынкі; размоўнае).
|| незакончанае трыванне: ашчаціньвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)