ашчацініцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Паставіць дыбам шчацінне, хіб, рыхтуючыся да абароны або нападзення.

  • Сабака ашчацініўся на незнаёмага.
  • А. на каго-н. (пераноснае значэнне: зазлаваць у адказ на якія-н. словы, учынкі; размоўнае).

|| незакончанае трыванне: ашчаціньвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)