Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

афо́рміцца, ; зак.

  1. Прыняць закончаную, неабходную форму.

    • Ідэя яшчэ не аформілася.
  2. Паступіць, запісацца куды-н. з захаваннем неабходных фармальнасцей.

    • А. на працу.

|| незак. афармляцца, .

|| наз. афармленне, .

афо́рміць, ; зак.

  1. Прыдаць чаму-н. неабходную або закончаную форму.

    • А. дагавор.
  2. Залічыць куды-н., прыняць з захаваннем неабходных фармальнасцей.

    • А. на працу.

|| незак. афармляць, .

|| наз. афармленне, .

афо́рт, , м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

  • Выстаўка афортаў.

|| прым. афортны, .

афрыка́нец, , м.

Жыхар, ураджэнец Афрыкі.

|| ж. афрыканка, .

|| прым. афрыканскі, .

афсе́т, , м. (спец.).

Тое, што і афсетны друк.

|| прым. афсетны, .

  • Афсетныя машыны друку.

афсе́тны, .

  1. гл. афсет.

  2. афсетны друк — спосаб друку, пры якім фарба на паперу паступае з рызінавага цыліндра (спец.).

афтальмало́гія, , ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца хваробамі вачэй, іх лячэннем і прафілактыкай.

|| прым. афтальмалагічны, .

афтальмо́лаг, , м.

Урач — спецыяліст па афтальмалогіі.