Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

непартыйны, .

Які не з’яўляецца членам партыі; беспартыйны.

|| наз. непартыйнасць, .

непарушны, .

  1. Такі, які не можа быць парушаны або разрушаны, моцны.

    • Непарушная дружба.
  2. Які захоўваецца ў цэласці, пастаянна.

    • Н. запас вады.

|| наз. непарушнасць, .

непарыўны, .

  1. Такі, які не паддаецца раз’яднанню на часткі.

    • Непарыўная сувязь.
  2. Такі, якога нельга раз’яднаць; непарушны.

    • Непарыўная дружба.

|| наз. непарыўнасць, .

непаседа, , м.; , ж., (разм.).

Непаседлівы чалавек (звычайна пра дзіця).

непаседлівы, .

Вельмі рухавы, мітуслівы, неспакойны.

  • Непаседлівае дзіця.

|| наз. непаседлівасць, .

непаслушэнства, , н.

Нежаданне або адмаўленне слухацца, слухаць каго-н.

  • Пакараць за н.

непаслядоўнасць, , ж.

  1. гл. непаслядоўны.

  2. Непаслядоўны ўчынак, паводзіны і пад.

непаслядоўны, .

Пазбаўлены паслядоўнасці, нелагічны.

  • Непаслядоўнае дзеянне.

|| наз. непаслядоўнасць, .

непасрэдны, .

  1. Які не мае прамежкавых звёнаў.

    • Н. віноўнік пажару.
  2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры.

    • Непасрэдная натура.
    • Паводзіць сябе непасрэдна (прысл.).

|| наз. непасрэднасць, .

непастаянны, .

Зменлівы, няўстойлівы.

  • Непастаяннае надвор’е.
  • Непастаянная натура.

|| наз. непастаянства, .