Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тарарахнуць, ; зак. (разм.).

  1. Загрукацець, загрымець.

  2. Моцна ўдарыць; выстраліць.

    • Т. па спіне.
    • Т. з ружжа.

|| незак. тарарахаць, .

тарасіцца, ; незак.

Грувасціцца таросамі (пра лёд).

тарасіць, ; незак.

Нагрувашчваць таросы.

|| наз. тарашэнне, .

таратайка, , ж. (разм.).

Лёгкая на двух колах павозка.

тараторыць, ; незак. (разм.).

Гаварыць вельмі хутка, скорагаворкай.

тарахцець, ; незак. (разм.).

  1. Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.

    • Матор тарахціць.
  2. перан. Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.

|| наз. тарахценне, .

тарашчыць, ; незак. (разм.).

Шырока раскрываць (вочы).

|| зак. вытарашчыць, .

тарбаган, , м.

Грызун атрада суркоў, які водзіцца ў Забайкаллі, на Алтаі, у Манголіі і Паўночным Кітаі.

|| прым. тарбаганавы, .

тарбан, , м.

Струнны шчыпковы музычны інструмент, блізкі да бандуры.

тарбаніст, , м.

Музыкант, які іграе на тарбане.