тарахцець, ​✂; незак. (разм.).

  1. Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.

    • Матор тарахціць.

  2. перан. Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.

|| наз. тарахценне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)