тарахцець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.
- Матор тарахціць.
-
пераноснае значэнне: Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.
|| назоўнік: тарахценне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)