Verbum

немач, ✂, ж. (разм.).

1. Недамаганне, слабасць, хвароба.

   • Забывацца на сваю н.

2. Гора, няшчасце.

◊

• Каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач; няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач (разм. груб.) — праклён са значэннем «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры».

неметал, ✂, м. (спец.).

Хімічна простае рэчыва, якое не належыць да металаў.

немец, ✂, м. (разм.).

Нямы мужчына.

неміласэрны, ✂.

1. Бязлітасны, суровы.

   • Н. чалавек.

2. перан. Вельмі моцны, незвычайны (пра што-н. непрыемнае, адмоўнае; разм.).

   • Неміласэрная жара.

|| наз. неміласэрнасць, ✂.

немінучы, ✂.

Такі, якога нельга мінуць; непазбежны.

• Немінучая гібель.

|| наз. немінучасць, ✂.

немудрагелісты, ✂.

Самы звычайны, просты, прымітыўны.

• Н. інструмент.

|| наз. немудрагелістасць, ✂.

немцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

|| ж. немка, ✂.

|| прым. нямецкі, ✂.

немы, ✂.

Жудасны, страшэнны, дзікі, роспачны.

• Н. крык.

◊

• Немым голасам (разм.) — вельмі моцна, што ёсць сілы (крычаць, плакаць).

ненавідзець, ✂; незак.

Адносіцца з нянавісцю да каго-, чаго-н.

• Н. ворага.

ненавіснік, ✂, м.

Чалавек, які ненавідзіць каго-, што-н., жадае зла.

|| ж. ненавісніца, ✂.

|| прым. ненавісніцкі, ✂.