ненавіснік, , м.

Чалавек, які ненавідзіць каго-, што-н., жадае зла.

|| ж. ненавісніца, .

|| прым. ненавісніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)