Verbum

шулерства, ✂, н.

Махлярская гульня, прыёмы шулера.

шум​¹, ✂, м.

1. Гукі, якія зліліся ў громкае гучнае і нязладжанае гучанне.

   • Ш. прыбою.
   • Ш. матораў.
   • Без шуму перамяшчацца.
   • Узняўся ш.
   • Ш. у зале.

2. перан. Ажыўленае абмеркаванне, выкліканае павышаным інтарэсам да чаго-н.

   • Фільм выклікаў ш.

3. Гук з няяснай танальнасцю (спец.).

   • Шумы ў сэрцы.

4. Сварка, крыкі, гучнае выражэнне незадавальнення.

   • Што там за ш. у суседзяў?
   • Чаго ўзнялі ш., супакойцеся!

|| прым. шумавы, ✂.

шум​², ✂, м. (разм.).

Пеністы налёт на паверхні супу і пад. пры кіпенні, а таксама пена на сырадоі.

шумавік, ✂, м.

1. Работнік тэатра, кіно, які стварае шумавыя эфекты.

2. Музыкант, які іграе на шумавых інструментах.

шумавы, ✂, (спец.).

1. гл. шум ​¹.

2. Які ўтварае громкія гучныя рознахарактарныя гукі.

   • Шумавыя музычныя інструменты (трашчоткі, лыжкі, талеркі, званочкі, кастаньеты і пад.).
   • Ш. аркестр (які складаецца з ударных і шумавых інструментаў).
   • Шумавое афармленне радыёперадачы.

шумець​¹, ✂; незак.

1. Утвараць, рабіць шум (у 1 знач.).

   • Шуміць бор.
   • Шуміць дождж.
   • Шуміць у галаве (няясна ў думках ад стомленасці, моцнага перажывання, ап’янення).
   • У вушах шуміць (пра слыхавое раздражненне).

2. Гучна выражаць незадаволенасць, сварыцца, крычаць.

   • Няма чаго ш. з-за дробязі.

3. Ажыўлена абмяркоўваць што-н., рабіць прадметам усеагульнай увагі.

   • Ш. пра свае дасягненні.

шумець​², ✂; незак.

Узнімацца пенай, пеніцца.

• Піва шуміць.

шуміха, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Залішне ажыўленае абмеркаванне чаго-н. (часцей падзеі, звычайна з мэтай прыцягнуць асаблівую ўвагу да чаго-н.).

• Узняць шуміху вакол чаго-н.

шумлівы​¹ ✂ прым.

1. Схільны шумець, утвараць шум​¹ (у 1 знач.).

   • Шумлівыя дзеці.

2. Які суправаджаецца шумам, ажыўленнем, напоўнены шумам ​¹.

   • Шумлівая гульня.
   • Шумлівая вуліца.

|| наз. шумлівасць, ✂.

шумлівы​² ✂ прым.

Які мае пену, пеністы.

• Ш. напітак.