Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шнарыць, ; незак. (разм.).

Шукаць навобмацак або заходзіць, заглядваць у розныя месцы, шукаючы каго-, што-н.

  • Ш. па закутках.
  • Ш. вачамі (пільна ўглядацца, шукаць позіркам).

|| наз. шнаранне, .

шніцэль, , м.

Тонкая адбіўная ці рубленая катлета.

шнур, , м.

  1. Кручаная ці вітая тонкая вяроўка.

    • Нацягнуць ш.
    • Ш. з адвесам (у будаўнікоў, муляроў і пад.).
  2. Электрычны провад, які складаецца з некалькіх ізаляваных жыл (спец.).

  3. Вогнеправодны жгут, які перадае іскру выбуховаму рэчыву (спец.).

    • Дэтануючы ш.
  4. Чарада (птушак); шэраг аднародных прадметаў, размешчаных адзін за адным.

    • Паляцеў ш. гусей.
    • Цягнуцца шнурам фурманкі.
  5. Вузкая палоска зямлі.

    • Араць свой ш.

|| прым. шнуравы, .

шнуравацца, ; незак.

Зацягваць на сабе што-н. шнуруючы.

  • Ш. ў гарсэт.

|| зак. зашнуравацца, .

|| наз. шнураванне, .

шнураваць, ; незак.

  1. Сцягваць шнурком.

    • Ш. чаравікі.
  2. Прашываць шнурам.

    • Ш. інвентарную кнігу.
  3. Часта хадзіць, ездзіць узад і ўперад (разм.).

    • Ш. па вёсцы.

|| зак. зашнураваць, і прашнураваць, .

|| наз. шнураванне, і шнуроўка, .

|| прым. шнуравальны, .

шнурок, , м.

Тонкі шнур (у 1, 4 і 5 знач.), невялікі шнур.

  • Шнуркі з чаравікаў.
  • Ш. слядоў на снезе.
  • Зямля была пабіта на шнуркі.

шнуроўка, , ж.

  1. гл. шнураваць.

  2. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.

    • Распусціць шнуроўку на сукенцы.

|| прым. шнуровачны, .

шныпарыць, ; незак. (разм.).

  1. Заглядваць у розныя месцы, шукаючы, высочваючы каго-, што-н.

    • Ш. па кладоўках.
  2. Хадзіць, рухацца сюды-туды, у розных напрамках.

    • Па вуліцы шныпараць сышчыкі.

|| наз. шныпаранне, .

шнырыць, ; незак. (разм.).

  1. Тое, што і шнарыць.

  2. Тое, што і шныпарыць (у 2 знач.).

|| наз. шныранне, .