Verbum

шнур, ✂, м.

1. Кручаная ці вітая тонкая вяроўка.

   • Нацягнуць ш.
   • Ш. з адвесам (у будаўнікоў, муляроў і пад.).

2. Электрычны провад, які складаецца з некалькіх ізаляваных жыл (спец.).

3. Вогнеправодны жгут, які перадае іскру выбуховаму рэчыву (спец.).

   • Дэтануючы ш.

4. Чарада (птушак); шэраг аднародных прадметаў, размешчаных адзін за адным.

   • Паляцеў ш. гусей.
   • Цягнуцца шнурам фурманкі.

5. Вузкая палоска зямлі.

   • Араць свой ш.

|| прым. шнуравы, ✂.

шнуравацца, ✂; незак.

Зацягваць на сабе што-н. шнуруючы.

• Ш. ў гарсэт.

|| зак. зашнуравацца, ✂.

|| наз. шнураванне, ✂.

шнураваць, ✂; незак.

1. Сцягваць шнурком.

   • Ш. чаравікі.

2. Прашываць шнурам.

   • Ш. інвентарную кнігу.

3. Часта хадзіць, ездзіць узад і ўперад (разм.).

   • Ш. па вёсцы.

|| зак. зашнураваць, ✂ і прашнураваць, ✂.

|| наз. шнураванне, ✂ і шнуроўка, ✂.

|| прым. шнуравальны, ✂.

шнурок, ✂, м.

Тонкі шнур (у 1, 4 і 5 знач.), невялікі шнур.

• Шнуркі з чаравікаў.
• Ш. слядоў на снезе.
• Зямля была пабіта на шнуркі.

шнуроўка, ✂, ж.

1. гл. шнураваць.

2. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.

   • Распусціць шнуроўку на сукенцы.

|| прым. шнуровачны, ✂.