Verbum

штаб​¹, ✂, м.

1. Орган кіравання войскамі, а таксама асобы, якія ўваходзяць у яго.

   • Генеральны ш.
   • Ш. дывізіі.
   • Ш. палка.

2. перан. Кіруючы орган чаго-н.

   • Ш. новабудоўлі.

|| прым. штабны, ✂.

штабель, ✂, м.

Правільна складзены рад чаго-н.

• Ш. цэглы.
• Укладваць штабялямі.

|| прым. штабельны, ✂.

штабіст, ✂, м. (разм.).

Штабны афіцэр.

|| прым. штабісцкі, ✂.

штабнаваць, ✂; незак. (спец.).

Прашываць, прастрочваць што-н. (звычайна на машынцы).

• Ш. збрую.

|| зак. праштабнаваць, ✂.

|| наз. штабнаванне, ✂.

штабнік, ✂, м. (разм.).

Тое, што і штабіст.

штабс-капітан, ✂, м.

У царскай арміі: афіцэрскі чын у пяхоце, артылерыі і інжынерных войсках, рангам вышэйшы за паручніка і ніжэйшы за капітана, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

|| прым. штабс-капітанскі, ✂.

штаб-...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да штаба (у 1 знач.), напр. штаб-афіцэр, штаб-кватэра, штаб-ротмістр.

штаб-афіцэр, ✂, м.

У царскай і некаторых замежных арміях: афіцэр у чыне палкоўніка, падпалкоўніка і маёра.

|| прым. штаб-афіцэрскі, ✂.

штаб-кватэра, ✂, ж.

1. Месца размяшчэння вайсковага штаба.

2. перан. Галоўнае месца збораў, сходаў якой-н. арганізацыі.

   • Штаб-кватэра ААН.

штаб-ротмістр, ✂, м.

У царскай арміі: афіцэрскі чын у кавалерыі і жандармерыі, роўны штабс-капітану, а таксама асоба, якая мае гэты чын.

|| прым. штаб-ротмістрскі, ✂.