Verbum

шэдэўр, ✂, м. (кніжн.).

Выключны па сваіх вартасцях твор мастацтва, літаратуры, майстэрства.

• Шэдэўры архітэктуры.

шэзлонг, ✂, м.

Лёгкае рассоўнае крэсла з пакатай спінкай і доўгім сядзеннем, з матэрыі, у якім адпачываюць паўлежачы.

• Пляжны ш.

|| прым. шэзлонгавы, ✂.

шэйк, ✂, м.

Эксцэнтрычны парны танец.

шэйх, ✂, м.

1. У арабскіх краінах: галава роду, старэйшына абшчыны.

2. У мусульман: асоба, якая належыць да вышэйшага духавенства, вучоны-багаслоў, прававед.

шэльма, ✂, м.; ✂, ж..

Махляр, круцель; нягоднік, паганец.

|| прым. шальмоўскі, ✂.

шэльф, ✂, м. (спец.).

Прыбярэжная мелкаводная частка акіяна вакол мацерыка (з глыбінямі да 200 м).

• Кантынентальны ш.

|| прым. шэльфавы, ✂.

• Шэльфавая зона.

шэнкель, ✂, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

• Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).

шэпт, ✂, м.

1. Ледзь чутная гутарка, пры якой гукі вымаўляюцца без удзелу галасавых звязак.

   • Гаварыць шэптам.
   • Ш. хваль (перан.).

2. Погаласка, чутка, якія перадаюцца па сакрэту.

   • Пра гэта ўжо пусцілі ш.
   • Шэпты хату губяць (прыказка; разбураюць уклад, уносяць разлад).

3. Набор слоў, якія паводле забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу, заклінанне (разм.).

   • Лячыць шэптамі.

шэравокі, ✂.

З шэрымі вачамі.

шэраг, ✂, м.

1. Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў, рад; шарэнга.

   • Ш. фурманак.
   • Стаць у адзін ш.
   • Шэрагі байцоў.
   • У першых шэрагах (таксама перан. наперадзе ўсіх).

2. Сукупнасць якіх-н. з’яў, што ідуць адна за другой.

   • Ш. эпізодаў.

3. Некаторая, звычайна невялікая колькасць чаго-н.

   • Ш. пытанняў.
   • У шэрагу выпадкаў.

4. мн. Склад, асяроддзе.

   • Уліцца ў баявыя шэрагі.