Verbum

шэравокі, ✂.

З шэрымі вачамі.

шэраг, ✂, м.

1. Лінія роўна размешчаных аднародных прадметаў, рад; шарэнга.

   • Ш. фурманак.
   • Стаць у адзін ш.
   • Шэрагі байцоў.
   • У першых шэрагах (таксама перан. наперадзе ўсіх).

2. Сукупнасць якіх-н. з’яў, што ідуць адна за другой.

   • Ш. эпізодаў.

3. Некаторая, звычайна невялікая колькасць чаго-н.

   • Ш. пытанняў.
   • У шэрагу выпадкаў.

4. мн. Склад, асяроддзе.

   • Уліцца ў баявыя шэрагі.

шэрань, ✂, ж.

1. Тонкі снежны слой, які ўтвараецца дзякуючы выпарэнням паверхні пры рэзкім пахаладанні; туман з халодным дробным дажджом, імжа; смуга выпарэнняў у сырое надвор’е.

   • Дрэвы стаялі ў шэрані.
   • Неба пакрылася шэранню.

2. Змрок, цемра.

   • Перадранішняя ш.

3. Шэрая афарбоўка чаго-н., шэрасць.

   • Ш. хмар.
   • Ш. будзёншчыны (перан.).

|| прым. шэраневы, ✂.

шэра-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) шэры (у і знач.), з шэрым адценнем, напр. шэра-блакітны, шэра-жамчужны, шэра-зялёны;
• 2) шэры (у 1 знач.) у спалучэнні з іншым асобным колерам, напр. шэра-жоўты, шэра-залацісты.

шэрпы, ✂, м.

Народ, які насяляе высакагорныя раёны Усходняга Непала і суседнія з імі раёны Індыі.

|| ж. шэрпка, ✂.

|| прым. шэрпскі, ✂.

шэрсцепрадзенне, ✂, н.

Выраб пражы з шэрсці.

|| прым. шэрсцепрадзільны, ✂.

шэрсць, ✂, ж.

1. Валасяное покрыва жывёл.

   • Гладкая ш.
   • Валіць ш. (рыхтуючы да апрацоўкі, узбіваць, збіваць).

2. Пража з такіх валасоў.

   • Вязаць шкарпэткі з шэрсці.

3. Тканіна з такой пражы.

   • Сукенка з шэрсці.

|| прым. шарсцяны, ✂.

шэрхлы, ✂ (разм.).

Цвёрды, падсохлы (пра глебу і пад.).

• Ш. снег.
• Ісці па шэрхлым цаліку.

шэрхнуць, ✂; незак.

1. Станавіцца цвёрдым, падсыхаць (пра глебу і пад.).

   • Шэрхне зямля пасля дажджу.

2. Нямець, дзервянець (пра цела і яго часткі).

   • Шэрхне скура.

|| зак. сшэрхнуць, ✂ і зашэрхнуць, ✂.

шэршань, ✂, м.

Перапончатакрылае насякомае сямейства вос з джалам.

|| прым. шэршневы, ✂.